الدرس الاول : درس اول

                   الصدق والمكر : راستی و حیله

كان الرجلان فی مدینة .                دومرد در شهری بودند .

مكار و ساذج                              حیله گر و ساده لوح

ذهب هذان الرجلان الی خارج المدینة .                   این دومردبه بیرون از شهر رفتند .

وبعد مدة كسبا اموالا كثیرة .                                وبعد از مدتی پول های بسیاری به دست آوردند .

قال الساذج :                                                   ساده لوح گفت :

نأخذ قسما من الاموال و ندفن الباقی تحت هذه الشجرة .

                                  بخشی از پول ها را برمیداریم و بقیه را زیر این درخت پنهان می كنیم .

فقبل صدیقه .                                                پس دوستش پذیرفت .

بعد ایام                                                      چند روز بعد

ذهب المكار و اخذ الاموال                                حیله گر رفت و پول ها را برداشت .

وبعد مدة                                                    وبعد از مدتی

جاء صدیقه وقال : انا محتاج الی مال .. نذهب ونأخذ الاموال .

                             دوستش آمد و گفت : منبه پول نیاز دارم . برویم و پول ها را برداریم .

فذهبا معا .                                              پس باهم رفتند .

وعندما وصلا الی تلك الشجرة ما وجدا الاموال .

                                          وهنگامی كه به آن درخت رسیدند پول ها را نیافتند .

عجیب .. ها .. انتَ سرقتَ الاموال                  عجیب است هان ! تو پول ها را دزدیدی .

كلا .. والله .... لا                                     هرگز .. به خدا سوگند .. نه

نعم ... السارقون هكذا .                            بله .. دزدان این چنینند .

فذهبا عند القاضی .                                 پس نزد قاضی رفتند .

من سرق الاموال ؟                                    چه كسی پول ها را دزدید ؟

والله .. إنّ هذا الرجل سرق الاموال .                به خدا سوگند . قطعا این مرد پول ها را دزدید .

هل عندك شاهد ؟                                     آیا شاهدی داری ؟

نعم ... الشجرة ...                                    بله .. درخت ..

تعجبّ القاضی .                                      قاضی تعجب كرد ..

بعدیوم : ذهب القاضی عند الشجرة .                  روز بعد قاضی نزد درخت رفت

ایتها الشجرة ! من سرق الاموال ؟                       ای درخت ! چه كسی پول ها را دزدید؟

فسمع صوتا .                                                 پس صدایی شنید .

ذلك الرجل سرق الاموال .                                آن مرد پول ها را دزدید .

تعجب ّ القاضی كثیرا .                                    قاضی بسیار تعجب كرد .

وعلم أنّ شخصا داخل الشجرة . فأمر بجمع الحطب وأشعل النار حول الشجرة .

                       ودانست كه شخصی درون درخت است و پس دستور به جمع آوری هیزم داد و آتشی

                                       را پیرامون درخت برافروخت .

فخاف ذلك الشخص وخرج منها .                         پس آن شخص ترسید و از آن خارج شد .

فظهر المكر و افتضح المكار .                                 پس حیله آشكار شد و حیله گر رسوا شد .