افتخارات وبلاگ
رتبه ششم جشنواره وبلاگ نويسي تبريز درسال1394
برگزيده جشنواره قراني بينات
وبلاگ برتر سال 1392 خراسان جنوبي
رتبه چهارم جشنواره وبلاگ نويسي اذربايجان سال 1391
و برگزيده جشنواره وبلاگ نويسي ديني خراسان در سال 1391
ومعلم نمونه سال 1401
قرآنی شدن به این است که ملت با قرآن آمیخته بشود، به قرآن عمل کند، معرفت قرآنی را به طور کامل به دست بیاورد. ما امروز در دنیای اسلام این را کم داریم. اسم اسلام همهجا هست، تفاخر به اسلام همه جا هست،ُ ادعای مسلمانی همه جا هست، آنچه ما به آن نیاز داریم، ان آمیخته شدن به معارف قرآن و به عمل قرآن است، که این مسلمانی واقعی است. ما میخواهیم که ملت ما قرآن را بتوانند درک کنند و از آن استفاده کنند. هدف از همهی این تشریفات و این مسابقهها و این وقت گذرانیها و این تشویقها و این زحمتهایی که آقایان میکشند، هدف این است که ملت ما با قرآن آشنا بشوند. ما دوریم از قرآن، ما دوریم از قرآن. اگر یک ملتی با معرفت قرآنی آشنا بشود، بسیاری از کارها برای او آسان خواهد شد. حرکت برای او آسان خواهد شد. شما ملاحظه کنید، همین مقداری که ملت ما درهای قرآن را به روی خود باز کرد، که این به برکت انقلاب شد، ببینید چه تحولی در ملت ما به وجود آمد. ببینید چه عظمت و چه عزتی ملت ما پیدا کرد، به همین مقدار اندک حرکتی که به سمت قرآن کردیم. قرآن این جور است اگر حرکت به سمت قرآن به شکل کاملی انجام بگیرد. آن وقت این ملت همان چیزی خواهد شد که قرآن کریم خبر داده است. تاریخ را مسلمانها عوض کردند به برکت قرآن.
هر که روی معرفت زیارت رضا کند
ز نعمت زیارتش زیارت خدا کند
ببین مقام زائرش که از طواف قبر
ثواب صد هزار حج خدا به اوعطاکند
شهادت امام رضا (ع) تسلیت باد
خواهی اگر ای دل که شود مشکلت آسان
در برزخ و در حشر نباشی تو هراسان
بگشای به درگاه رضا دست گدایی
بنشین به در خانه ی سلطان خراسان
شهادت اقا امام هشتم تسلیت
_____________________
قامت سرو در آن کوچه بهم ریخته بود
زهر انگار ز سر تا به قدم ریخته بود
هر قدم، زیر لبش نالهٔ یا زهرا داشت
دردها بود که بر زانوی خَم ریخته بود
_____________________
با زمین خوردنت امروز زمین خورد زمین
آسمان خورد زمین عرش برین خورد زمین
وسط کوچه همینکه بدنت لرزه گرفت
ناگهان بال و پر روح الامین خورد زمین
شیطان، نخستین کسى بود که بعضى کارها را مرتکب شد و پیش از او کسى آنها را انجام نداده بود. و آنها از این قرارند
-
اولین کسى که قیاس نمود و خود را از حضرت آدم علیه السلام برتر و بالاتر
دانست و گفت : من از آتشم و او از خاک در حالى که آتش از خاک بالاتر است.
- اولین کسى که در پیشگاه با عظمت الهى تکبر نمود و به دستور خالق خود عمل نکرد.
- اولین کسى که که معصیت و نافرمانى خدا را کرد و آشکارا با او مخالفت نمود.
-
اولین کسى که به دروغ گفت : خدا گفته از این درخت نخورید، چون درخت جاوید
است و اگر کسى از آن بخورد تا ابد زنده مى ماند و با خدا شریک مى شود.
- اولین کسى که که قسم به دروغ خورد و گفت : من شما را نصیحت مى کنم.
- اولین کسى که نماز خواند و یک رکعت آن چهار هزار سال طول کشید.
- اولین کسى که که غنا و آواز خواند، همان زمانى که آدم علیه السلام از درخت نهى شده خورد.
- اولین کسى که نوحه خواند و گریست ؛ چون او را به زمین فرستادند، به یاد بهشت و نعمتهاى آن نوحه و گریه کرد.
- اولین کسى که لواط کرد آنگاه که به میان قوم لوط آمد.
- اولین کسى که دستور ساختن منجنیق را داد تا حضرت ابراهیم علیه السلام را با آن در آتش اندازند.
- اولین کسى که دستور ساختن نوره را در زمان حضرت سلیمان داد، براى این که موهاى اضافى پاى بلقیس پادشاه سبا را از بین ببرند.
- اولین کسى که دستور ساختن شیشه را داد تا حضرت سلیمان علیه السلام آن را روى خندق گذارد و بلقیس را آزمایش کند.
- اولین کسى که عبادت و بندگى او، فرشتگان را به تعجب در آورد!
- اولین کسى که به خداى خود اعتراض کرد.
- اولین کسى که شبیه شدن به دیگران را مطرح و مردم را به آن تشویق کرد.
- اولین کسى که که سحر و جادو کرد و آن دو را به مردم یاد داد.
- اولین کسى که براى زیبایى ، زلف گذاشت.
- اولین کسى که نقاشى کرد و چهره کشید.
- اولین کسى که آتش حسدش شعله ور شد.
- اولین کسى که به ناحق مخاصمه و جدال کرد.
- اولین کسى که خداى تعالى به او لعنت نمود( و از ناراحتى فریاد کشید).
- اولین کسى که به خدا کفر ورزید.
- اولین کسى که گریه دروغى نمود.
- اولین کسى که عبادت و خلقت خود را ستود.
- اولین کسى که صورتهاى مجسمه و بت را ساخت
یکی از ابعاد والای اخلاقی و اجتماعی ، تشکر و سپاسگزاری از کسی است که از
جانب او لطف و نعمتی به ما رسیده است . در روایت آمده است که قدردانی و
شکر از مخلوق ، به منزله شکر از خالق است .
راغب دركتاب مفردات می گوید: شكر همان تصور نعمت و اظهار آن است و نقطه
مقابل آن كفر است كه فراموشی نعمت و پوشاندن آن می باشد .1 ایشان شكر را به
شكر قلب، یعنی اندیشه درباره نعمت و شكر زبان یعنی ثنا گفتن بر نعمت
دهنده و شكر سایر اعضا، یعنی قدردانی و پاسخ گویی در برابر نعمت تقسیم كرده
است .2
البته باید اعتراف كرد كه حق شكر الهی را كسی نمی تواند ادا كند همان گونه
كه امام سجاد(ع) در مناجات خود می گوید: چگونه می توانم حق شكر تو را به جا
آورم در حالی كه همین شكر من نیاز به شكری دارد و هر زمان كه می گویم
الحمدلله بر من لازم است كه به خاطر همین توفیق شكر گزاری بگویم لك الحمد
.3
بنده همان به كه زتقصیر خویش
عذر به درگاه خدا آورد
ورنــه ســـزاوار خــداونــدیـــش
كس نتواند كه بجا آورد
از دســت و زبــان كـــه بر آیدكز
عهده شكرش بدر آید
در بعضی از روایات آمده است كه شكر هر نعمتی حتی اگر بزرگ باشد این است كه حمد خدای را به جا آوریم .4
امام صادق(ع) از مسجد بیرون آمد دید مركبش گم شده است . حضرت فرمود: اگر
خدا آن را به من برگرداند حق شكرش را می گزارم چیزی نگذشت كه آن را آوردند.
ایشان فرمود: الحمد لله . شخصی عرض كرد: مگر نفرمودی حق شكر خدا را می
گذارم ؟ فرمود: مگر نشنیدی گفتم الحمدلله .5 (یعنی با گفتن همین كلمه حق
شكر بجا آورده می شود.)
شكر عملی در برابر افراد متفاوت است. امام علی (ع) می فرماید: شكر
پروردگارتان است كه او را ثنا گویی و شكر كسی كه بالا دست توست به این است
كه در پیروی از او صادق باشی
مرتبه عالی شکر
البته شكر در مرتبه عالی، به كارگیری نعمت در جهت مشروع است از این رو امام
صادق(ع) می فرماید: "شكر نعمت ها پرهیز از گناهان است " .6
امام علی (ع ) می فرماید: " شكر المومن یظهر فی عمله و شكر المنافق لا
یتجاوز لسانه ؛ تشكر و قدردانی مؤمن ، در عمل او آشكار می شود ، اما
قدردانی منافق از زبانش تجاوز نمی كند و به مرحله عمل نمی رسد ."7
دعا
بهترین شیوه تشکر چیست؟
بهترین شیوه تشكر از الطاف و نعم الهی این است كه با قلب خود اعتراف كند و بفهمد كه این نعمت از جانب خدا به او داده شده است .
از امام صادق (ع) روایت شده است كه : خداوند در پاسخ حضرت موسی (ع) كه سؤال
می كند :خدایا چگونه حق شكر تو را به جا آورم می گوید: "یا موسی شكرتنی حق
شكری حین علمت ان ذلك منی ؛ ای موسی تو آنگاه كه دانستی نعمتی كه در دست
توست از من به تو اعطا شده حق شكر مرا به جا آوردی ."8 و نیز امام صادق (ع)
می فرماید: من انعم الله علیه بنعمة فعرفها بقلبه فقد ادی شكرها؛ هر كس كه
خداوند به او نعمتی عطا كرد و او با قلب خود فهمید كه از جانب خداست شكر
آن نعمت را بجا آورده است ." 9
شکر عملی ، مهمترین بعد شکر است
مهم ترین بخش شكر گزاری همان شكر عملی است. كسانی كه اسراف می كنند و یا
بخل می ورزند واز چشم و گوش و زبان خود در مسیر گناه استفاده می كنند همه
آن ها نا سپاس اند. از این رو شكر گزار واقعی در میان انسان ها كم هستند.
قرآن مجید می فرماید كمی از بندگان من شكر گزارند .10
شكر عملی در برابر افراد متفاوت است. امام علی (ع) می فرماید: شكر
پروردگارتان است كه او را ثنا گویی و شكر كسی كه بالا دست توست به این است
كه در پیروی از او صادق باشی .
شكر هم ردیفت آن است كه مراتب اخوت را به خوبی انجام دهی و شكر نسبت به زیر دستان به این است كه از بخشش به آنها مضایقه نكنی. 11
نكته دیگر آن است كه شكر باید از خالق و مخلوق باشد.تشكر از مردم در واقع تشكر از خدا است.
امام رضا(ع)می فر ماید:كسی كه ازبخشنده از مخلوقین تشكر نكند شكر خدا را بجا نیاورده است .12
پینوشتها:
1.مفردات ، ماده شكر
2.همان
3.مفاتیح الجنان ، مناجات شاكرین
4.اصول كافی ، ج 3 ، ص 151
5.همان ، ص 153
6.همان ، ص 150
7.میزان الحكمه ، ج 5 ، ص 146
8.بحارالانوار ، ج 13 ، ص 351
9.اصول كافی ، ج 2 ، ص 96
10. سبا ، آیه13
11. غرر الحكم ،ج4 ، ص 158
12. عیون اخبارالرضا ، ج2 ،ص24
یدالله بهتاش کارشناس علوم قرآنی و مداح «اهل بیت (ع)»
پیرامون اعمال و احادیث بزرگان دین در عید نوروز گفت: نوروز به عنوان یکی
از سنتهای ملی ایرانیان مطرح است و به عنوان اعیاد مذهبی نمیتوان از آن
یاد کرد.
وی در مورد روایتها و احادیث نوروز از زبان «ائمه
معصومین (ع)» ابراز کرد: روایتهایی در مورد نوروز از زبان «ائمه معصومین
(ع)» بیان شده است.، روزی فردی به دیدار «امیرالمومنین(ع)» رفت و برای
ایشان هدیهای برد هنگامی که «امیرالمومنین(ع)» دلیل دادن هدیه را پرسیدند
وی پاسخ داد این هدیه به مناسبت نوروز تقدیم شده ، «حضرت علی (ع)» در پاسخ
بیان کردند هر روز را براى ما نوروز سازید. این روایت در «کتاب دعائم
الاسلام» مطرح شده است.
وی تاکید «امیرالمومنین(ع)» را روز عید را مطرح کردو افزود: روایتی دیگر از «امیرالمومنین(ع)» پیرامون عید نوروز وجود وارد که ایشان میفرمایند: «کُلَّ یَومٍ لَا یُعصَیَ اللهُ تَعالَی فِیهِ فَهُوَ یَومُ عِیدٍ، هر روزی که در آن معصیت خدا نشود و گناهی انجام نگیرد آن روز عید است».
بهتاش به عید نوروز از منظر «امام صادق (ع)» اشاره و اظهار کرد: «امام صادق
(ع)» به یکى از اصحاب خود به نام معلى بن خنیس درباره عید نوروز فرمودند:
«انَّ یوم النیروز هوالیوم الذى أَخذ فیه النَّبىُّ (ص) لأَمیرالمؤمنین (ع)
العهدَ بغدیرخم و هوالیوم الذى ظَفَرَفیه بأَهل النَّهروان و هوالیوم الذى
یظفرفیه قائمنا اهلَ البیت، نوروز روزى است که «پیامبراکرم (ص)» در غدیرخم
براى ولایت «امیرالمومنین (ع)» از مردم پیمان گرفت روزى است که آن حضرت بر
نهروانیان پیروز شد و روزى است که قائم ما «اهل بیت (ع)» در آن روز ظفر
خواهد یافت.
وی پیرامون اعمال نوروزی که در کتاب مصباح المتهجد از
زبان «امام صادق (ع)» نقل شده است، بیان کرد: اعمالی که برای نوروز از زبان
«امام صادق (ع)» مطرح شده عبارتند از غسل، پوشیدن لباس پاکیزه، خوش بو
کردن خود همچنین همچنین گرفتن روزه.
وی پذیرش برخی آداب نوروز را مورد بررسی قرار داد و تصریح کرد: دین اسلام دینی پاکیزگی است و سنتهای ارزشمندی که در عید ملی ایرانیان نهفته از نگاه اسلام ارزشمند شناخته شده و بسیار خوب است، داشتن بوی خوش، لباس مرتب و پاکیزه و ازهمه مهمتر وجود بهانهای برای زدود کینه از دلها، دید و بازدید و موضوعاتی که از نظر شرع و عقل پذیرفته شده است.
بهتاش پیرامون دعای تحویل سال خاطرنشان کرد: دعای تحویل سال از جمله دعایهایی است که در هر زمان میتوان آن را خواند، دعایی که مضامین ارزشمندی را در خود دارد و البته ایرانیان آن را مختص زمان تحویل سال قرار دادهاند، این دعا از خداوند در خواست دارد تا حال همه را به بهترین شکل تغییر دهد.
عید نوروز یکی از جشن های باستانی ایرانیان است که با آغاز فصل بهار در ایران برگزار می گردد. عید نوروز نه تنها در میان ایرانیان دارای اهمیت است بلکه پیوند عمیقی با مساله ولایت و رهبری مسلمانان دارد، از این روی شایسته است که عید نوروز را جشن ولایت دانسته و پیوسته در آن به یاد ظهور منجی عالم بشریت حضرت امام زمان، عجل الله تعالی فرجه الشریف، باشیم.
عَنْ مُعَلَّی بْنِ خُنَیسٍ قَالَ دَخَلْتُ عَلَی الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع یوْمَ النَّیرُوزِ فَقَالَ أَ تَعْرِفُ هَذَا الْیوْمَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاک هَذَا یوْمٌ تُعَظِّمُهُ الْعَجَمُ وَ تَتَهَادَی فِیهِ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقُ ع وَ الْبَیتِ الْعَتِیقِ الَّذِی بِمَکةَ مَا هَذَا إِلَّا لِأَمْرٍ قَدِیمٍ أُفَسِّرُهُ لَک حَتَّی تَفْهَمَهُ قُلْتُ یا سَیدِی إِنْ عُلِمَ هَذَا مِنْ عِنْدِک أَحَبُّ إِلَی مِنْ أَنْ یعِیشَ أَمْوَاتِی وَ تَمُوتَ أَعْدَائِی فَقَالَ یا مُعَلَّی إِنَّ یوْمَ النَّیرُوزِ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی أَخَذَ اللَّهُ فِیهِ مَوَاثِیقَ الْعِبَادِ أَنْ یعْبُدُوهُ وَ لَا یشْرِکوا بِهِ شَیئاً وَ أَنْ یؤْمِنُوا بِرُسُلِهِ وَ حُجَجِهِ وَ أَنْ یؤْمِنُوا بِالْأَئِمَّةِ ع وَ هُوَ أَوَّلُ یوْمٍ طَلَعَتْ فِیهِ الشَّمْسُ وَ هَبَّتْ فِیهِ الرِّیاحُ وَ خُلِقَتْ فِیهِ زَهْرَةُ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی اسْتَوَتْ فِیهِ سَفِینَةُ نُوحٍ عَلَی الْجُودِی وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی حَمَلَ فِیهِ رَسُولُ اللَّهِ ص أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ص عَلَی مَنْکبِهِ حَتَّی رَمَی أَصْنَامَ قُرَیشٍ مِنْ فَوْقِ الْبَیتِ الْحَرَامِ فَهَشَمَهَا وَ کذَلِک إِبْرَاهِیمُ ع وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی أَمَرَ النَّبِی ص أَصْحَابَهُ أَنْ یبَایعُوا عَلِیاً ع بِإِمْرَةِ الْمُؤْمِنِینَ وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی وَجَّهَ النَّبِی ص عَلِیاً ع إِلَی وَادِی الْجِنِّ یأْخُذُ عَلَیهِمُ الْبَیعَةَ لَهُ وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی بُویعَ فِیهِ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع فِیهِ الْبَیعَةَ الثَّانِیةَ وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی ظَفِرَ فِیهِ بِأَهْلِ نَهْرَوَانَ وَ قَتَلَ ذَا الثُّدَیةِ وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی یظْهَرُ فِیهِ قَائِمُنَا وَ وُلَاةُ الْأَمْرِ وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی یظْفَرُ فِیهِ قَائِمُنَا ع بِالدَّجَّالِ فَیصْلِبُهُ عَلَی کنَاسَةِ الْکوفَةِ وَ مَا مِنْ یوْمِ نَیرُوزٍ إِلَّا وَ نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فِیهِ الْفَرَجَ لِأَنَّهُ مِنْ أَیامِنَا وَ أَیامِ شِیعَتِنَا حَفِظَتْهُ الْعَجَمُ وَ ضَیعْتُمُوهُ أَنْتُمْ وَ قَالَ إِنَّ نَبِیاً مِنَ الْأَنْبِیاءِ سَأَلَ رَبَّهُ کیفَ یحْیی هَؤُلَاءِ الْقَوْمَ الَّذِینَ خَرَجُوا فَأَوْحَی اللَّهُ إِلَیهِ أَنْ یصُبَّ الْمَاءَ عَلَیهِمْ فِی مَضَاجِعِهِمْ فِی هَذَا الْیوْمِ وَ هُوَ أَوَّلُ یوْمٍ مِنْ سَنَةِ الْفُرْسِ فَعَاشُوا وَ هُمْ ثَلَاثُونَ أَلْفاً فَصَارَ صَبُّ الْمَاءِ فِی النَّیرُوزِ سُنَّةً الْخَبَرَ. (مستدرک الوسائل ج :6 ص:353 )
معلی بن خنس نقل می کند که روز نوروز به خدمت امام صادق(ع) رفتم و حضرت فرمودند:آیا می شناسی این روز را؟
گفتم: فدایت شوم، این روزی است که عجم آن را تعظیم می کند و این روز تحفه ها و هدیه ها برای یکدیگر می فرستند.
حضرت فرمود: سوگند یاد می کنم به حق خانه کعبه، که در مکه معظمه است، که این تعظیم کردن، نیست مگر برای امر قدیمی که تفسیر می کنم آن را برای تو تا بفهمی آن را.
گفتم: ای سید من و آقای من دانستن این مطلب به برکت شما، محبوب تر است نزد من از آن که مردگان من زنده شوند و دشمنان من بمیرند.
حضرت فرمود: ای معلی به درستی که روز نوروز روزی است که حق تعالی در این روز پیمان گرفت از انسان در روز ألست، که وی را به یگانگی بپرستند و از برای او شریک قرار ندهند و در بندگی و پرستیدن هیچ چیز را شریک او نگردانند و ایمان بیاورند به پیامبران و حجت های او بر خلق و امامان و پیشوایان دین و ائمه معصومین(ع).
و این اولین روزی است که در آن آفتاب طلوع کرد و بادهای آبستن کننده درختان وزیده است و گلها و شکوفه های زمین آفریده شده است.
و در این روز کشتی حضرت نوح بر کوه جودی قرار گرفته.
و در این روز جبرئیل به حضرت رسول(ص) نازل گردید و او را مأمور به تبلیغ نمود، یعنی بعثت پیامبر(ص) در این روز بوده، و در این روز حضرت ابراهیم(ع) بت ها را شکست.
و در این روز بود که پیامبر(ص) امر کرد اصحاب خود را که بیعت کنند با امیرالمؤمنین(ع) و او را با این نام بخوانند، یعنی روز غدیر در این روز بوده است.
در این روز خلافت به حضرت علی(ع) بازگشت و بار دیگر بعد از کشته شدن عثمان، مردم باحضرت علی (ع) بیعت کردند، روز خلافت ظاهری آن حضرت دراین روز بوده است.
در این روز قائم آل محمد(ص) حضرت امام زمان(عج) ظاهر خواهد شد و بر دشمنان غالب می گردد و در هیچ روز نوروزی نیست مگر آنکه ما انتظار فرج می کشیم و این روز را عجم حفظ کرده و حرمت آن را رعایت نموده و شما آن را ضایع کردید.
و فرمود:نبی ای از انبیاء از پروردگارش سؤال کرد که چگونه این قومی را که فوت و خارج شده اند زنده می کند، که خداوند به او وحی کرد که بر قبور آنان آب بپاشد. در این روز که اولین روز از سال ایرانیان است پس زنده شدند و زندگی کردند در حالی که تعدادشان سی هزار نفر بود و بدین سان پاشیدن آب در نوروز سنت شد.