افتخارات وبلاگ
رتبه ششم جشنواره وبلاگ نويسي تبريز درسال1394
برگزيده جشنواره قراني بينات
وبلاگ برتر سال 1392 خراسان جنوبي
رتبه چهارم جشنواره وبلاگ نويسي اذربايجان سال 1391
و برگزيده جشنواره وبلاگ نويسي ديني خراسان در سال 1391
ومعلم نمونه سال 1401
قرآنی شدن به این است که ملت با قرآن آمیخته بشود، به قرآن عمل کند، معرفت قرآنی را به طور کامل به دست بیاورد. ما امروز در دنیای اسلام این را کم داریم. اسم اسلام همهجا هست، تفاخر به اسلام همه جا هست،ُ ادعای مسلمانی همه جا هست، آنچه ما به آن نیاز داریم، ان آمیخته شدن به معارف قرآن و به عمل قرآن است، که این مسلمانی واقعی است. ما میخواهیم که ملت ما قرآن را بتوانند درک کنند و از آن استفاده کنند. هدف از همهی این تشریفات و این مسابقهها و این وقت گذرانیها و این تشویقها و این زحمتهایی که آقایان میکشند، هدف این است که ملت ما با قرآن آشنا بشوند. ما دوریم از قرآن، ما دوریم از قرآن. اگر یک ملتی با معرفت قرآنی آشنا بشود، بسیاری از کارها برای او آسان خواهد شد. حرکت برای او آسان خواهد شد. شما ملاحظه کنید، همین مقداری که ملت ما درهای قرآن را به روی خود باز کرد، که این به برکت انقلاب شد، ببینید چه تحولی در ملت ما به وجود آمد. ببینید چه عظمت و چه عزتی ملت ما پیدا کرد، به همین مقدار اندک حرکتی که به سمت قرآن کردیم. قرآن این جور است اگر حرکت به سمت قرآن به شکل کاملی انجام بگیرد. آن وقت این ملت همان چیزی خواهد شد که قرآن کریم خبر داده است. تاریخ را مسلمانها عوض کردند به برکت قرآن.
یه روز گروهی از عزیز ترین جوانان این مملکت به فرمان پیر ومرشدجماران با دستانی خالی در برابر غولی به قدرت اجتماع ابر قدرت های جهان به پا خواستند تا بر مام جهانیان ثابت کنند که قدرت ایمان از همه قدرت ها بالا تر است انان جوانانی کم سن سال ولی با دلی اسمانی کاری کردند که تمام قدرت های بزرگ جهان را مات و مبهوت کردند کاری که تا ان روز حتی یک رویا وافسانه هم نبوددغدغه انها ولایت و رهبری بود کارشان دفاع عشقشان شهادت بود لباسهایشان رنگ خاک بود ریا وتکبر که اصلا معنی نداشت با سیمایی نورانی والهی ان بزرگ مردان کم سن سال با سلاح اعتقاد به مصاف تیر و گلوله وانواع سلاحهای دیگر رفتند روحیه انها اسمانی بود جنگ را نه جنگ بلکه میدان انسان سازی میدانستند جنگ را فرصت خود سازی می دانستند گویی جنگ جبهه یک لطف الهی در حق انان بود تا مرام مردانگی خود را ثابت کنند و بگویند حسین جان ما امروز ندای هل من ناصرا ینصرنی را شنیدیم با تمام وجود گفتیم لبیک لبیک یا حسین حال راه شهدا ارمان شهدا فکر شهدا تمام انچه شهدا برای ان همانند سردار شهدا خون خود را فدا کردند به دستان من و تو جوان امروزی افتاد تا ما نیز مرام ومردانگیمان را ثابت کنیم ان روز جوانن 16 و 17 ساله فرمانده گردان لشگر تیپ و گروهان بودند ما که به خاک پای انان هم نمیرسیم ولی نباید فطرت و انسانیت و هدف از خلقتمان را فراموش کنیم شهدا شمعی هستند که با حقانیت خود امروز که روز فتنه هاست را را برای ما نشان می دهند امروز بجز راه شهدا وامام ولایت هیچ راهی به سر منزل مقصود نمی رسدبیاید مرد و مردانه تصمیم بگیریم ما به کجا میرویم حقیقت این است که یک جریان یک سیل و طوفان مارا با خود می بردسیل روز مرگی سیل غرق شدن در زندگی مادی در شهر سازی اسلامی می گویند قبرستان نزدیک شهر باشد تا همواره به یاد مرگ اخرت باشیم در شهر سازی ما قبرستان های نزدیک شهر را باغ گلستان و پارک می کنند تا غرب زده های مد گرا با مانتو ها ولباسهای ان چنانی افسرده نشوند اسم شهدا را بر در و دیوا برداشتن نسترن 1و2... مریم ...چی زدند فخر ایرانی باید محمد (ص) وزهرا (علیها السلام) باشد نه فرهنگ چند هزار ساله جاهلی عزیزان به خدا ما راه را گم کردیم بی رهباان و ساربان در مسیر جهلی به نام مد وروشنفکری به کجا میریم فقط خداو شهدا به داد ما برسند!!!!!!!
قرآن در زمانی نازل گردید که در عرب جاهلیت یا در کشورهایی چون یونان و ایران خبری از ارزش و مقام و منزلت زن نبوده است. در عرب رسم دختر کشی رواج داشت و در فرهنگهای دیگر زن اسبابی برای مرد بوده است و مردان از داشتن دختر شرمنده بودند. ولی پیامبر اسلام با تعالیم بر گرفته از قرآن کم کم توانستند در جامعه مقام والای زن و وظایفش را جا بیندازند. پیامبر مبارزه ای سخت را شروع کرد تا جنس زن را از اتهامات پاک گرداند.
زن قرآنی به همان اندازه که در اجتماع وظایف سنگینی دارد. حقوق قابل توجهی را نیز دارا میباشد. خداوند در آیه 228 سوره بقره چنین میفرمایند:
«..... وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِی عَلَیْهِنَّ بالمعروف.....»
«..... برای زنان همانند وظایفی که بر دوش آنهاست، حقوق شایسته ای قرار داد شده است.»
قرآن زمانی که وظایف و تفکرات مشترک از زن و مرد میخواهد با جمله «یا ایها الانسان یا ایها الذین ءامنوا» خطاب میکند چه زن چه مرد، زمانی که با هر کدام جداگانه مبحث را میخواهد در میان گذارد خطاب مستقیم میکند.
قرآن یک مجموعه قوانین نیست که خشک و بدون تفسیر باشد. قرآن داستان حضرت آدم و وسوسه آدم و حوا را به روشنی بیان میکند که بگوید هر دو فریب خوردند و هیچ کدام را گناه کارتر از دیگری نمیداند. در قرآن داستانها و حکمتهای فراوان ذکر شده است.
قرآن رسیدن به مقامهای روحانی را کسبی میداند که با رنج بردن و با کار کردن در جهت حق و گام برداشتن در این مسیر میتوان به آن رسید و مختص یک گره خاص نیست، یعنی زنان نیز میتوانند به درجات بالای روحانی برسند و داستانهایی که بیان میکند مانند داستان حضرت آسیه و مادر حضرت موسی و دختران شعیب گواه بر مطلب خود میگیرد.
بنابراین دین اسلام بین زن و مرد در مجلس شدن به کرامت دینی فرقی نگذاشته و ملاک را تقوا و پرهیزگاری میداند. در آیه 13 سوره حجرات خداوند تبارک و تعالی چنین میفرمایند: «... إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ ... »
یکی از اولین بحثهایی که در قرآن مطرح میگردد همین موضوع است. در سوره روم آیه 21 خداوند چنین میفرمایند:« وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ »
«و از آیات خداست، اینکه از جنس خودتان جفتی بیافریند که در بر او آرامش و سکون یابید و میان شما دوستی و مهربانی برقرار نمود. همانا در اینها نشانهها و آیتهاست برای آنان که من اندیشند.»
در آیه بالا 2 نکته مهم را خداوند متذکر شدهاند که بین زن و مرد دو چیز باید حاکم باشد:
اول مودت و دیگری رحمت .
مودت رابطه دوستانه عمیق است که از عشق سرچشمه میگیرد و عشقی که همیشگی باشد یک دوستی معنی دار است و رحمت هم به معنای شفقت و دلسوزی است.
در اسلام زن به عنوان کارگر خانه مطرح نشده است بلکه به عنوان یک فرشته مهربان که بال رحمت و مهربانی را بر سر مرد و اعطای خانواده میکشد، نگاه میکند. در اسلام به زن سفارش میکند که در هر حال و شرایط یار همسر باشد و در فراز و نشیب و گرم و سرد دنیا و زندگی وی را یاری دهد و با توقعات بی جا و بهانه های بی مورد روح مرد را نیازارد.
در قرآن وقتی نعمت مودت و رحمت را برای استحکام خانواده مطرح میکند و زن را برای ایجاد و حفظ این مودت و رحمت یک عنصر اصلی و مهم میداند.
اگر یک مرد که از آرامش خوبی در منزل برخوردار بوده و از نظر روحی صاحب سکینه و آرامش باشد میتواند در پیشرفت روحی و روانی، فردی و اجتماعی، سیاسی و اقتصادی موفق باشد. در نتیجه موفقیت یک فرد میتواند موفقیت یک اجتماع و گروه را به دنبال داشته باشد که همانا مدیون زن این محور اصلی خانواده است.
در اسلام مرد سرپرست خانواده است «هم چنانکه در سوره نساء» آیه 34 این مسئله ذکر گردیده است:
« الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَی النِّسَاء به ما فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَی بَعْضٍ ...... »
«مردان را بر زنان حق تسلط و نگهبانی است ....... »
بنا بر آیه فوق ریاست منزل با مرد است و به زنان نیز سفارش شده است که با کسب فضایل اخلاقی چون فروتنی و فرمانبرداری و داشتن عفت و پاکدامنی و پشتیبانی از شوهر و خانواده و ارمغان شادی در منزل به خصوص در زمان مشکلات برای کوچک جلوه دادن مسائل، محبت کردن به فرزندان و همسر. به دلیل استحکام نظام خانواده این خصایص به زنان سفارش شده است.
از نظر اسلام چون فرزندان در دامن مادر بزرگ میشوند و مردان نیز در کنار همسران خود به آرامش و خوی نیکو میرسند. قرآن سفارش زیادی در انتخاب همسر دارد چون هر زنی لیاقت و شایستگی بزرگ کردن فرزند ندارد.
قرآن در سوره بقره آیه 187 در توصیف و بیان وظیفه زنان و مردان در خانواده بسیار زیبا مطرح میکند که:
« لِبَاسٌ لَّکُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ»
«زن لباس ستر و عفاف شما هستند و شما هم لباس و عفت آنها هستید»
در این آیه حکم شده که زن و مرد هر دو برای یکدیگر لباس میباشند، یعنی پوشاننده عیوب هم، هم راز، هم غم و هم دل یکدیگرند. واقعاً تعبیری زیباست که زن و مرد لباس هم هستند، چون در هیچ دین و فرهنگی به این اندازه به نظام خانواده تاکید نشده است که اسلام به آن تاکید دارد.
دومین مسئله مهمی که قرآن به زنان سفارش میکند مسئولیت مادر بودن آنها است. اسلام شخصیت و آینده کودک را مرهون تربیت و پرورش و مراقبت پدر و مادر به خصوص مادر میداند. این مادر است که با حرکات و سکنات و افعال و گفتار خود درس محبت، ایثار، تقوی، پرهیزگاری و اخلاق را به فرزندانش میآموزد و در روح لطیف وی تأثیر میگذارد. از آنجا که کودک بیشتر اوقات خود را با مادر میگذراند.
تربیت فرزند به مادر سپرده شده است و هر موضوعی را که مادر میخواهد به فرزندان خود بیاموزد، باید از کودکی، خود سرمشق او باشد و مطالب را ساده، روان و قابل فهم به او یاد دهد. اسلام از زمان بسته شدن نطفه سفارش در تربیت کودک کرده است و تمام دوران بارداری به زنان سفارش کرده و دستورات و احکامی نیز صادر کرده که در نقش انسان سازی مادر نقش بسیار مهمی میتواند داشته باشد و در زمان 2 سال شیردهی نیز اسلام سفارش به پاکدامنی و عفت نموده است.
در اسلام مادر یک فرشته مهربان است که با نگاه و محبت نوازشهای خالصانه خود میتواند یک انسان خوشبخت، نیکوکار و با روح بلند را تحویل جامعه دهد، سالها و ماه های اولیه دوران زندگی انسان که بسیار حساس و مهم است را در دامن مادر رشد میکند.
اسلام در مورد زمان بارداری، 2 سال اول و دوران کودکی و نوجوانی سفارشات متفاوت کرده است که بیشترین مسئولیت آن به دوش مادر است.
وقتی در قرآن داستان حضرت موسی را مورد مطالعه قرار میدهیم متوجه میشویم که ؛
اولاً مادر مؤمن و مطیع امر پروردگار بوده است که در دامن خود پیامبری را رشد دهد و بعد از مادر هم این مسئولیت با همسر فرعون بوده است که او نیز یک زن مؤمن و با ایمان بوده است که پروردگار او را اهل بهشت معرفی میکند پس هر دو با ایمان و فداکار و اهل بهشت هستند.
اسلام یک دامن پاک و عفیف را در تربیت کودکان موثر و واجب میداند تا یک انسان مؤمن و با خدا رشد یابد. در قرآن به زنان و مردان سفارش شده که به پدر و مادر احترام بگذارد و به خصوص مادر تا آنجا که در کنار پرستش خدا احترام به این دو واجب است که در سوره احقاف آیه 15 در کنار عبادت خداوند، احترام به پدر و مادر سفارش شده است.
صغری بلوچی
بخش قرآن تبیان
فهرست منابع :
1- قرآن کریم ترجمه مهدی الهی قمشهای
2- جوادی آملی، مرتضی زن در آیینه جمال و جلال، نشر رجاء
3- سادات، محمدعلی خصوصیات روحی زن. نشر آزادی
4- شریعتی، علی زن در نگاه محمد
5- مطهری، مرتضی نظام حقوق زن در اسلام، نشر صدرا
6- مطهری، مرتضی مسئله حجاب، نشر صدرا
7- فهیم کرمانی، مرتضی چهره زن در تاریخ اسلام
8- محمودی، عباسعلی زن در اسلام
9- عرفانی، خداداد شخصیت و حجاب زن از دیدگاه اسلام
10- شریعتی، علی فاطمه فاطمه است
روزگاری جنگی در گرفت نمی دانم تو آن روز کجا بودی؟ سر کلاس؟ سر کار؟ سر زمین کشاورزی؟ جبهه؟ یه ویلای امن دور از شهر؟ نمی دانم اما می دانم خودم کجا بودم ، در گهواره! روزگاری جنگی در گرفت . من و تو شاید آن روز به قدری کوچک بودیم که حتی نمی دانستیم جنگ یعنی چه! و اگر هم کشته می شدیم حتی نمی دانستیم به چه جرمی! روزگاری جنگی در گرفت و عده ای بهای آزادی من و تو را پرداختند و امروز تو ای دوست من: مواظب قدمهایت باش! پا گذاشتن روی این خون ها آسان نیست |