افتخارات وبلاگ
رتبه ششم جشنواره وبلاگ نويسي تبريز درسال1394
برگزيده جشنواره قراني بينات
وبلاگ برتر سال 1392 خراسان جنوبي
رتبه چهارم جشنواره وبلاگ نويسي اذربايجان سال 1391
و برگزيده جشنواره وبلاگ نويسي ديني خراسان در سال 1391
ومعلم نمونه سال 1401
قرآنی شدن به این است که ملت با قرآن آمیخته بشود، به قرآن عمل کند، معرفت قرآنی را به طور کامل به دست بیاورد. ما امروز در دنیای اسلام این را کم داریم. اسم اسلام همهجا هست، تفاخر به اسلام همه جا هست،ُ ادعای مسلمانی همه جا هست، آنچه ما به آن نیاز داریم، ان آمیخته شدن به معارف قرآن و به عمل قرآن است، که این مسلمانی واقعی است. ما میخواهیم که ملت ما قرآن را بتوانند درک کنند و از آن استفاده کنند. هدف از همهی این تشریفات و این مسابقهها و این وقت گذرانیها و این تشویقها و این زحمتهایی که آقایان میکشند، هدف این است که ملت ما با قرآن آشنا بشوند. ما دوریم از قرآن، ما دوریم از قرآن. اگر یک ملتی با معرفت قرآنی آشنا بشود، بسیاری از کارها برای او آسان خواهد شد. حرکت برای او آسان خواهد شد. شما ملاحظه کنید، همین مقداری که ملت ما درهای قرآن را به روی خود باز کرد، که این به برکت انقلاب شد، ببینید چه تحولی در ملت ما به وجود آمد. ببینید چه عظمت و چه عزتی ملت ما پیدا کرد، به همین مقدار اندک حرکتی که به سمت قرآن کردیم. قرآن این جور است اگر حرکت به سمت قرآن به شکل کاملی انجام بگیرد. آن وقت این ملت همان چیزی خواهد شد که قرآن کریم خبر داده است. تاریخ را مسلمانها عوض کردند به برکت قرآن.
الهى و ربى! اى آرمان و اى مقصود من، اى همه خواسته و اى آرزوى من.
سوگند به تو كه جز تو نه آمرزندهاى براى لغزش هایم مىیابم و نه مرهمى براى دردهایم.
مولایم! اى پاسخگوى درماندگان! اى برطرف كننده پریشانى ! اى پرده پوش هر ناروا!
به تو روى آوردهام تنها به تو، شاید كه بخوانیم. اى آن كه خواستارش مردود نمىشود! آرزومندش ناامید نمىشود، و درگاهش بر خوانندگان باز است و پردهاش بر امیدواران برداشته.
الهى! جانى را كه به توحیدت عزیز داشتى چگونه برخوارى هجران ذلیل مىگردانى!؟
دلى را كه در كمند عشق خود گرفتار آوردى چگونه به آتش دوزخ مىسوزانى!؟
اگر توشهام در سیر به سوى تو اندك است، گمانم بر توكلى كه بر تو كردهام نیكوست.
اینك منم، آن كه رو به روى نسیم هاى رحمت و مهربانیت ایستاده!
آن كه به بخشش هایت اعتماد كرده، آن كه به سرپرستى تو نیازمند است، آن كه باران جود و لطف تو را سراغ مىگیرد.
ای مهربان خدا آنچه از فضلت آغاز كردهاى به انجام رسان. آنچه با حِلمت بر من پوشانیدى، عیان مكن . آنچه از كرمت بخشیدى، سلب مفرما.آنچه از زشتى انجام داده ام، بیامرز.
الهى و ربى! تو را پیش خودت شفیع آوردهام. از تو به خودت پناهندهام . به درگاهت آمدهام در حالى كه، احسانت را چشم دارم. و از ابر فضیلتت خواستار بارانم. و به امید جویبار عطاى توام. و تنها در خانه تو را مىكوبم. پس آن گونه كه سزاوار توست از آمرزش، با من كن نه آنچنان كه من شایستهام.
الهى! بخشش هاى پى در پىات مرا از سپاس تو غافل ساخته، ریزش فضل تو، مرا از برشمردن ثناى تو عاجز كرده، لطف سرشارت مرا از ستودنت بازداشته، نعمت بى شمارت مرا از نشر نیكىهایت ناتوان ساخته؛
پس تو خود طاقتت را به ما الهام كن! تو خود، ما را از معصیت بركنار دار! پردههاى شك را از دیدگانمان بردار! حق را در نهادمان ثابت دار! از لذت مناجاتت بهره مندمان ساز! در حوضچههاى محبتت واردمان كن! و شیرینى دوستی ات را به ما بچشان!كیست آن كه شیرینى محبت تو را چشید و غیر تو را خواست!؟ كیست آن كه با تو مانوس شد و از تو روى برگرداند!؟
الهى ! ما را آن ده كه ما را آن به . آمین، یا رب العالمین.