موضوعات مجله
خبرنامه
مطالب تصادفی
پیوندهای روزانه
به مجله ديني المصباح خوش آمديد
افتخارات وبلاگ
رتبه ششم جشنواره وبلاگ نويسي تبريز درسال1394
برگزيده جشنواره قراني بينات
وبلاگ برتر سال 1392 خراسان جنوبي
رتبه چهارم جشنواره وبلاگ نويسي اذربايجان سال 1391
و برگزيده جشنواره وبلاگ نويسي ديني خراسان در سال 1391
ومعلم نمونه سال 1401
بيانات مقام معظم رهبري در مورد قران:
قرآنی شدن به این است که ملت با قرآن آمیخته بشود، به قرآن عمل کند، معرفت قرآنی را به طور کامل به دست بیاورد. ما امروز در دنیای اسلام این را کم داریم. اسم اسلام همهجا هست، تفاخر به اسلام همه جا هست،ُ ادعای مسلمانی همه جا هست، آنچه ما به آن نیاز داریم، ان آمیخته شدن به معارف قرآن و به عمل قرآن است، که این مسلمانی واقعی است. ما میخواهیم که ملت ما قرآن را بتوانند درک کنند و از آن استفاده کنند. هدف از همهی این تشریفات و این مسابقهها و این وقت گذرانیها و این تشویقها و این زحمتهایی که آقایان میکشند، هدف این است که ملت ما با قرآن آشنا بشوند. ما دوریم از قرآن، ما دوریم از قرآن. اگر یک ملتی با معرفت قرآنی آشنا بشود، بسیاری از کارها برای او آسان خواهد شد. حرکت برای او آسان خواهد شد. شما ملاحظه کنید، همین مقداری که ملت ما درهای قرآن را به روی خود باز کرد، که این به برکت انقلاب شد، ببینید چه تحولی در ملت ما به وجود آمد. ببینید چه عظمت و چه عزتی ملت ما پیدا کرد، به همین مقدار اندک حرکتی که به سمت قرآن کردیم. قرآن این جور است اگر حرکت به سمت قرآن به شکل کاملی انجام بگیرد. آن وقت این ملت همان چیزی خواهد شد که قرآن کریم خبر داده است. تاریخ را مسلمانها عوض کردند به برکت قرآن.
بازدید : 436 |
تاریخ : یکشنبه 17 تیر 1403 زمان : 2:36 |
زندگینامه امام علی النقی(ع)
نام: على بن محمد.
القاب: نقى، هادى، نجیب، مرتضى، عالم، فقیه، ناصح، امین، مؤتمن، طیّب، فتّاح ومتوكل.
واژه �متوكل� لقب �متوكل على اللَّه�، خلیفه عباسى نیز بود كه در عصر امامهادى(ع) مىزیست. به همین دلیل، امام هادى(ع) این لقب را براى خویش نمىپسندید وبه اصحابش دستور مىداد كه از بهكاربردن آن اعراض كنند.
كنیه: ابوالحسن.
چون كنیه امام موسى كاظم(ع) وامام رضا(ع) نیز ابوالحسن بود، به امام هادى(ع) ابوالحسن ثالث گفته مىشود.
منصب: معصوم دوازدهم و امام دهم شیعیان.
نسب پدرى: ابوجعفر، محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن حسین بن على بن ابىطالب(ع).
نام مادر: سمانه مغربیه كه كنیه وى ام الفضل بود.
امام هادى(ع) در شأن مادرش فرمود:
مادرم به حق من عارف و از اهل بهشت است. شیطان سركش به او نزدیك نمىشود و مكر جباران به وى نمىرسد. او در پناه خدایى است كه نمىخوابد و مادران صدیقان و صالحان را به خود وا نمىگذارد.
تاریخ ولادت: نیمه ذى حجه سال 212 هجرى.
برخى مورخان تولد آن حضرت را دوم یا پنجم رجب همین سال و برخى دیگر رجب سال 214 دانستهاند. یكى از ادلهاى كه زمان تولد آن حضرت را ماه رجب مىداند، دعاى ناحیه مقدسه است:
�اللّهُمَّ اِنّی أسئلكَ بالمَولوُدَینِ فی رَجبٍ، مُحمّدِ بنِ عَلیٍ الثّانی وَابنه علیّ بنِ محمّدٍ المُنتَجب�.(1)
محل تولد: �صُریا� در حوالى شهر مدینه، در سرزمین حجاز (عربستان سعودى كنونى). صریا قریهاى بود كه امام موسى بن جعفر(ع) آن را بنا نهاد و سال هاى طولانى، موطن اولاد و احفاد آن حضرت بود. فاصله آن با مدینه حدود سه میل است.
مدت امامت: از ذى قعده سال 220 هجرى تا رجب 254 هجرى، به مدت 33سال. زمانى كه آن حضرت به امامت رسید، هشت سال و پنج ماه بیشتر نداشت.
تاریخ و سبب شهادت: سوم ماه رجب (و به قولى 25 جمادى الاخر) سال 254 هجرى، به وسیله زهرى كه معتمد عباسى، برادر معتز (خلیفه وقت) به آن حضرت خورانید. سن آن حضرت در هنگام شهادت، 40 یا 42 سال بود.
محل دفن: سامرا، كه در سابق به آن �سرّ مَن رَأى� گفته مىشد (دركشور عراق كنونى).
همسر: حدیث (یا سلیل) كه به او جده مىگفتند.
فرزندان: 1. ابا محمد حسن عسكرى(ع). 2. حسین. 3. محمد. 4. جعفر(معروف به جعفر كذّاب). 5. علیّه یا عایشه.
اصحاب:
1. على بن مهزیار اهوازى.
2. خیران خادم.
3. ابوهاشم داود بن قاسم جعفرى.
4. عبدالعظیم بن عبداللَّه حسنى.
5. على بن جعفر همیناوى(همانى).
6. ابن سكیت بن یعقوب اهوازى.
7. احمد بن اسحاق اشعرى.
8. ابراهیم بن مهزیار اهوازى.
9. ایوب بن نوح.
10. ابو على حسن بن راشد.
تعداد اصحاب و یاران امام هادى(ع) بیش از این است و در برخى منابع، نام نزدیك به دویست نفر از آنان ذكر شده است.
زمامداران معاصر:
1. مأمون عباسى (196 - 218ق.).
2. معتصم عباسى (218 - 227ق.).
3. واثق عباسى (227 - 232ق.).
4. متوكل عباسى (232 - 247ق.).
5. منتصر عباسى (247 - 248ق.).
6. مستعین عباسى (248 - 252ق.).
7. معتز عباسى (252 - 255ق.).
خلفاى نامبرده، كه همگى از سلسله بنى عباس هستند، در غصب خلافت و نادیده گرفتن حقوق امام معصوم(ع) متفق و هم رأى بودند؛ اما از میان آنان، متوكل عباسى جنایات و جسارتهاى فراوانى در مورد امام معصوم(ع) روا داشته است و دشمنىهاى وى به اهل بیت(ع) زبانزد است.
رویدادهاى مهم:
1. از دست دادن پدرش، امام جواد(ع)، در سن هشت سالگى.
2. سعایت بریحه عباسى، امام جماعت حرمین، عبداللَّه بن محمد، والىِ مدینه و جماعتى دیگر، از امام هادى(ع) نزد متوكل عباسى و خشم گرفتن وى بر امام(ع).
32. نامه امام هادى(ع) به متوكل عباسى درباره اذیت و آزار والى مدینه به آن حضرت.
4. عزل محمد بن عبداللَّه از حكومت مدینه به خاطر بد رفتارى با امام هادى(ع) و نصب محمد بن فضل به جاى وى توسط متوكل عباسى، و دستور خلیفه مبنى بر اكرام و اعزاز امام(ع).
5. تبعید امام هادى(ع) از مدینه به سامرا به دستور متوكل عباسى و رفتار نیكوى او با آن حضرت در آغاز اقامت امام(ع) در سامرا، به سال 243 هجرى.
لازم به یادآورى است كه شهر سامرا در سال 220 هجرى به دستور معتصم عباسى بناگردید و از آن زمان، پایتخت عباسیان به شمار مىآمد.
6. بد رفتارىِ تدریجىِ متوكل عباسى و آزارهاى جسمى و روحى او به امام(ع).
7. عداوت متوكل عباسى با اهل بیت(ع) در تخریب بارگاه ابا عبداللَّه الحسین(ع) و مشاهد مشرفه اهل بیت(ع) و خانههاى اطراف آنها و جارى كردن آب بر روى قبر امام حسین(ع) وكشت نمودن بر روى آن.
8. سختگیرىِ والیان مدینه و مكه با آل ابىطالب و علویان، به دستور متوكل عباسى.
9. كودتاى منتصر، علیه پدرش، متوكل، در سال 247 هجرى و خشنودى علویان از موفقیت منتصر.
این واقعه مهم، پس از یكسال و چند ماه از اقامت اجبارىِ امام(ع) در سامرا اتفاق افتاد.
10. مسموم و شهید شدن امام هادى(ع) در تبعید گاهش(سامرا)، به دستور معتمد عباسى، برادر معتز، خلیفه وقت.
برچسب ها :
زندگینامه امام علی النقی(ع) ,
نویسنده :
علی ابادی |
نظرات (0)
ارسال نظر برای این مطلب
المصباح
دلنوشته های دوستان
اطلاعات
کپی مطالب این سایت فقط با ذکر منبع مجاز می باشد.