قرآنی شدن به این است که ملت با قرآن آمیخته بشود، به قرآن عمل کند، معرفت قرآنی را به طور کامل به دست بیاورد. ما امروز در دنیای اسلام این را کم داریم. اسم اسلام همه‌جا هست، تفاخر به اسلام همه جا هست،ُ ادعای مسلمانی همه جا هست، آنچه ما به آن نیاز داریم، ان آمیخته شدن به معارف قرآن و به عمل قرآن است، که این مسلمانی واقعی است. ما می‌خواهیم که ملت ما قرآن را بتوانند درک کنند و از آن استفاده کنند. هدف از همه‌ی این تشریفات و این مسابقه‌ها و این وقت گذرانی‌ها و این تشویق‌ها و این زحمت‌هایی که آقایان می‌کشند، هدف این است که ملت ما با قرآن آشنا بشوند. ما دوریم از قرآن، ما دوریم از قرآن. اگر یک ملتی با معرفت قرآنی آشنا بشود، بسیاری از کارها برای او آسان خواهد شد. حرکت برای او آسان خواهد شد. شما ملاحظه کنید، همین مقداری که ملت ما درهای قرآن را به روی خود باز کرد، که این به برکت انقلاب شد، ببینید چه تحولی در ملت ما به وجود آمد. ببینید چه عظمت و چه عزتی ملت ما پیدا کرد، به همین مقدار اندک حرکتی که به سمت قرآن کردیم. قرآن این جور است اگر حرکت به سمت قرآن به شکل کاملی انجام بگیرد. آن وقت این ملت همان چیزی خواهد شد که قرآن کریم خبر داده است. تاریخ را مسلمان‌ها عوض کردند به برکت قرآن.

آیا با اعمال و فلسفه کلی روزه در ماه رمضان آشنایی دارید؟ چه مواردی روزه را باطل می کند؟

رمضان، یک مناسبت مذهبی است که در طول نهمین ماه قمری رخ می دهد. مسلمانان سراسر جهان بر این باوراند که کتاب آسمانی قرآن در این ماه بر پیامبر اسلام فرود آمده است. در کتاب آسمانی قرآن، به طور مستقیم به کسانی که ایمان آورده اند دستور داده شده که در این ماه روزه بگیرند. رمضان واژه‌ای عربی است که از سه حرف اصلی «رمض» ساخته شده است. رمض در عربی به معنی شدت گرما زیاد است. به طور کلی رمضان، به عنوان خجسته‌ترین و بهترین ماه در اسلام شناخته می‌شود. از این ماه به عنوان ماه مهمانی خدا هم یاد می شود. گفتنی است که شب قدر، یکی از شب های ماه رمضان است که از نظر مسلمانان، مهمترین شب سال است؛ در یکی از سوره های قرآن به نام سوره قدر، در توصیف این شب پرداخته شده است.

روزه و اعمال آن چیست؟

روایت های بسیار زیادی برای ماه رمضان وجود دارد؛ بر اساس باور های مختلف، شرایط مختلفی برای روزه داری تعریف شده است؛ اما به طور کلی از مهمترین پرهیزهای این ماه، روزه داری است. روزه داران از اذان صبح تا اذان مغرب از خوردن و آشامیدن خودداری می کنند. همچنین در آیه های ۱۸۳ تا ۱۸۸ قرآن کریم، به برخی از اعمال روزه اشاره شده است. در سراسر جهان اسلام، انواع روزه وجود دارد که هر یک برای مناسبت خاصی آورده شده اند. روزه از یک نظر به چهار نوع تقسیم می شود؛ روزه واجب، مثل روزه ماه مبارک رمضان، روزه مستحب، مثل روزه ماه رجب و شعبان، روزه مکروه، مثل روزه روز عاشورا و روزه حرام مثل روزه عید فطر (اول شوال) و قربان (دهم ماه ذی الحجه) از انواع روزه هستند. گفتنی است که کسانی که می دانند روزه برای آنها ضرر دارد یا خوف ضرر داشته باشد، باید روزه را ترک کرده و اگر روزه بگیرند صحیح نیست بلکه حرام است.

نویسنده : علی ابادی | نظرات (0)