افتخارات وبلاگ
رتبه ششم جشنواره وبلاگ نويسي تبريز درسال1394
برگزيده جشنواره قراني بينات
وبلاگ برتر سال 1392 خراسان جنوبي
رتبه چهارم جشنواره وبلاگ نويسي اذربايجان سال 1391
و برگزيده جشنواره وبلاگ نويسي ديني خراسان در سال 1391
ومعلم نمونه سال 1401
قرآنی شدن به این است که ملت با قرآن آمیخته بشود، به قرآن عمل کند، معرفت قرآنی را به طور کامل به دست بیاورد. ما امروز در دنیای اسلام این را کم داریم. اسم اسلام همهجا هست، تفاخر به اسلام همه جا هست،ُ ادعای مسلمانی همه جا هست، آنچه ما به آن نیاز داریم، ان آمیخته شدن به معارف قرآن و به عمل قرآن است، که این مسلمانی واقعی است. ما میخواهیم که ملت ما قرآن را بتوانند درک کنند و از آن استفاده کنند. هدف از همهی این تشریفات و این مسابقهها و این وقت گذرانیها و این تشویقها و این زحمتهایی که آقایان میکشند، هدف این است که ملت ما با قرآن آشنا بشوند. ما دوریم از قرآن، ما دوریم از قرآن. اگر یک ملتی با معرفت قرآنی آشنا بشود، بسیاری از کارها برای او آسان خواهد شد. حرکت برای او آسان خواهد شد. شما ملاحظه کنید، همین مقداری که ملت ما درهای قرآن را به روی خود باز کرد، که این به برکت انقلاب شد، ببینید چه تحولی در ملت ما به وجود آمد. ببینید چه عظمت و چه عزتی ملت ما پیدا کرد، به همین مقدار اندک حرکتی که به سمت قرآن کردیم. قرآن این جور است اگر حرکت به سمت قرآن به شکل کاملی انجام بگیرد. آن وقت این ملت همان چیزی خواهد شد که قرآن کریم خبر داده است. تاریخ را مسلمانها عوض کردند به برکت قرآن.
این همه سفارشی که پیامبر (صلی الله علیه
وآله) نسبت به اهل بیت و قرآن کرده اند را تا چه اندازه جامه عمل پوشاندیم؟
مسلمانان
به دو فرقهی شیعه و سنی تقسیم شدند .
در اهل سنت از همان ابتدا عترت کنار
گذاشته شد، به تعبیر خودشان «حسبنا کتاب الله» یعنی کتاب خدا ما را کفایت
میکند و دیگر نیازی به اهلبیت نداریم هر چند به همان قرآن هم عمل نکردند
زیرا ؛ لازمه عمل به قران تمسک به اهل بیت بود، که در اینجا بحث در آن
نداریم.
اما شیعه: در نزد شیعیان اهلبیت از جایگاهی رفیع برخوردارند
هر چند شاید به مرحله عمل که برسیم آنچنان که به زبان میآوریم نباشیم،
اما در مورد قرآن نیز نسبت به اهلبیت محجورتر مانده است زیرا ابتدائیترین
مرحله که در آیهی شریفه «وَإِذَا قُرِىءَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمْ
تُرْحَمُونَ» و چون قرآن خوانده شود بدان گوش فرا دهید و خاموش
باشید، باشد كه مشمول رحمت شوید. (اعراف/ 204) میفرماید را هم رعایت
نمیکنیم.
یکی از علمای اصفهان میگفت: با عدّه ای برای حج به مکه
مشرف شدیم، در مدینه یک نفر از دوستان همراه ما در گذشت.
پس از دفن،
مجلس ترحیمی تشکیل داده و یکی از قاریان را برای تلاوت قرآن به مجلس دعوت
کردیم . قاری آمد و نشست اما قرآن نمیخواند. به او گفتیم بخوان ایشان
گفتند شما مشغول حرف زدن هستید و تا ساکت نشوید قرآن نمیخوانم همه ساکت
شدیم ولی باز دیدیم نمیخواند.
گفت، طرز نشستن شما مناسب با مجلس
قرآن نیست لذا همه دو زانو نشستیم دیدیم باز قرآن را شروع نمیکند گفتیم
بخوان او گفت هنوز مجلس برای قرائت قرآن مهیا نشده است زیرا در دست بعضی
چای و ... مشاهده می شود چای را که کنار گذاشتیم قاری آیهی «وَإِذَا قُرِىءَ الْقُرْآنُ
فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ» را
قرائت فرمود.(ماهنامه بشارت، ش 59 ص 39)
در حضور قران مۆدب بنشینیم
در
برخی از محافل یا جلسات قرآنی دیده میشود كه مۆدّب نشستن در حضور قرآن
مراعات نمی شود.
مثلاً قرآن را روی زمین میگذارند و به آن نگاه
میكنند. یا پای خود را در محضر قرآن دراز میكنند و یا با تسبیح و سر و
صورت خود بازی میكنند و یا نحوه نشستن آنان به گونهای است كه موجب
بیاحترامی به ساحت مقدّس قرآن است.