قرآنی شدن به این است که ملت با قرآن آمیخته بشود، به قرآن عمل کند، معرفت قرآنی را به طور کامل به دست بیاورد. ما امروز در دنیای اسلام این را کم داریم. اسم اسلام همه‌جا هست، تفاخر به اسلام همه جا هست،ُ ادعای مسلمانی همه جا هست، آنچه ما به آن نیاز داریم، ان آمیخته شدن به معارف قرآن و به عمل قرآن است، که این مسلمانی واقعی است. ما می‌خواهیم که ملت ما قرآن را بتوانند درک کنند و از آن استفاده کنند. هدف از همه‌ی این تشریفات و این مسابقه‌ها و این وقت گذرانی‌ها و این تشویق‌ها و این زحمت‌هایی که آقایان می‌کشند، هدف این است که ملت ما با قرآن آشنا بشوند. ما دوریم از قرآن، ما دوریم از قرآن. اگر یک ملتی با معرفت قرآنی آشنا بشود، بسیاری از کارها برای او آسان خواهد شد. حرکت برای او آسان خواهد شد. شما ملاحظه کنید، همین مقداری که ملت ما درهای قرآن را به روی خود باز کرد، که این به برکت انقلاب شد، ببینید چه تحولی در ملت ما به وجود آمد. ببینید چه عظمت و چه عزتی ملت ما پیدا کرد، به همین مقدار اندک حرکتی که به سمت قرآن کردیم. قرآن این جور است اگر حرکت به سمت قرآن به شکل کاملی انجام بگیرد. آن وقت این ملت همان چیزی خواهد شد که قرآن کریم خبر داده است. تاریخ را مسلمان‌ها عوض کردند به برکت قرآن.

نمونه سوال درس پیام

نویسنده : علی ابادی | نظرات (0)

نمونه سوال امتحانی پیام هفتم

نویسنده : علی ابادی | نظرات (0)

فرازهایی از فرمایشات امام خمینی (ره)

ماه محرم و صفر، ماه برکات اسلامی است و ماه زنده ماندن اسلام است. (1) ما هر چه داریم، از این محرم است و از این مجالس. مجالس تبلیغ ما هم از مُحرّم است، از این شهادت سیدالشهدا (عَلَیهِ السَّلامُ) است. (2) محرم و صفر است که اسلام را نگه داشته است، فداکاری سیدالشهدا (عَلَیهِ السَّلامُ) است که اسلام را برای ما زنده نگه داشته است. ماه محرم و صفر را باید به ذکر مصائب اهل بیت (عَلَیهِمُ السَّلامُ) زنده نگه داریم که با ذکر مصائب اهل بیت (عَلَیهِمُ السَّلامُ)، این مذهب تا حالا زنده مانده است. (3)

رمز بقای مذهب شیعه

باید ببینیم رمز بقای این مذهب و (رمز) بقای ممالک اسلامی (و) ممالک شیعی چه بوده است. ما باید آن رمز را حفظ بکنیم. یکی از رمزهای بزرگی که بالاترین رمز است، قضیه سیدالشهدا (عَلَیهِ السَّلامُ) است. سیدالشهدا (عَلَیهِ السَّلامُ) مذهب را بیمه کرد؛ با عمل خودش، اسلام را بیمه کرد. (این که) ائمه (عَلَیهِمُ السَّلامُ) این قدر اصرار کردند به این که مجمع داشته باشید، گریه (و) نُدبه بکنید، برای این (بود) که این، کِیانِ مذهب ما را حفظ می کند. (4)

«کُلُّ یومِ عاشُورا وَ کُلُّ اَرضِ کَربَلا»

 «کُلُّ یومِ عاشُورا وَ کُلُّ اَرضِ کَربَلا» یک کلمه بزرگی است. کربلا چه کرد؟ ارض کربلا در روز عاشورا چه نقشی را بازی کرد؟ همه زمین ها باید این طور باشند. نقش کربلا این بود که سیدالشهدا (عَلَیهِ السَّلامُ) با چند نفر جنگ کرد، عدد معدودی به کربلا آمدند و ایستادند در مقابل ظلم یزید و در مقابل دولت جبار، در مقابل امپراتور زمان ایستادند و فداکاری کردند و کشته شدند، لکن ظلم را قبول نکردند و یزید را شکست دادند. همه جا باید این طور باشد و همه روز هم باید این طور باشد، همه روز باید ملت ما این معنا را داشته باشد که امروز روز عاشورا است و ما باید در مقابل ظلم بایستیم و همین جا هم کربلا است و باید نقش کربلا را پیاده کنیم. (5)

بالاترین جنبه مجالس ابی عبدالله(ع)

جنبه سیاسی این مجالس، بالاتر از همه جنبه های دیگر است، بی خود بعضی از ائمه ما (عَلَیهِمُ السَّلامُ) نمی فرمایند که برای من در منابر روضه بخوانید، بی خود ائمه ما (عَلَیهِمُ السَّلامُ) نمی گویند که هر کس بگرید یا بگریاند یا صورت گریه کردن به خودش بگیرد، اجرش فلان و فلان است. مسأله، مسأله گریه نیست، مسأله، مسأله تباکی نیست، مسأله، مسأله سیاسی است که ائمه ما (عَلَیهِمُ السَّلامُ) با همان دید الهی که داشتند، می خواستند که این ملت ها را از راه های مختلف با هم بسیج و یکپارچه کنند تا آسیب پذیر نباشند. (6)

«کُلُّ یومٍ عاشُورا»؛ سرمشقی برای امت اسلامی

دستور آموزنده «کُلُّ یومٍ عاشُورا وَ کُلُّ أَرضٍ کَربَلاء» باید سرمشق امت اسلامی باشد. قیام همگانی در هر روز و در هر سرزمین، عاشورا قیام عدالت خواهان، با عددی قلیل و ایمانی و عشقی بزرگ، در مقابل ستمگران کاخ نشین و مستکبران غارتگر بود و دستور آن است که این برنامه، سرلوحه زندگی است در هر روز و در هر سرزمین. (7).

1) صحیفه امام، ج 15، ص 330

2) صحیفه امام، ج 17، ص 58

3) صحیفه امام، ج 15، ص 330

4) صحیفه امام، ج 10، ص 216

5) صحیفه امام، ج 10، صص 122 - 123

6) صحیفه امام، ج 13، ص 323

7) صحیفه امام، ج 9،

نویسنده : علی ابادی | نظرات (0)

سؤال 158. محرّم الحرام، به چه معناست؟

جواب: یعنى در این ماه جنگ حرام بوده است و باید آتش بس داده شود. حتّى در جنگ هاى مشروع.(1)

سؤال 159. علت اینکه هریک از شب هاى محرّم را به نام یک نفر از اصحاب امام حسین(علیه السلام) نام گذارى کرده اند چیست؟ چرا عمده عزادارى ها تا دهه اوّل است و بعد از آن کم رنگ مى شود؟

جواب: علّت خاصّى براى چنین کارى وجود ندارد، هدف این است که تمام این بزرگواران به ترتیب، مورد توجّه قرار بگیرند. (در مورد سؤال دوم) با توجّه به اینکه مصائب اهل بیت(علیهم السلام) از آغاز محرّم یا از روز دوم محرّم که وارد کربلا شدند شروع شد و روز به روز کار را بر آنها سخت تر گرفتند، این برنامه در میان شیعه معمول شده است. به علاوه روایتى(2) نقل مى کنند که ائمه(علیهم السلام)نیز این گونه عمل مى فرمودند که مى تواند سنّتى براى شیعیان باشد.

سؤال 160. چرا عزادارى در دهه اوّل محرّم و قبل از شهادت امام حسین و یارانشان با اهمیّت تر از بقیه ایّام محرّم و صفر است؟

جواب: این به خاطر آن است که مقدّمات عاشورا، از همان اوایل محرّم که امام را مجبور به فرود در کربلا کردند شروع مى شود.

سؤال 161. چرا برنامه هاى عزادارى از زمان به شهادت رسیدن امام حسین(علیه السلام)شروع نمى شود؟

جواب: با توجّه به اهمیّت فوق العاده شهادت حضرت سیّدالشّهدا(علیه السلام) و مصائب فوق العاده سنگین که بر آن حضرات و اهل بیتش وارد شد، ده روز عزادارى حضرت زود شروع مى شود. در ضمن جلسات پیش از شهادت، محیط فکرى و اجتماعى را براى شور عاشورا آماده کند.

سؤال 162. آیا بهتر نیست در ایّام عاشورا، عید غدیر و... اعمال وارد شده در آن روز را در همان روزى انجام دهیم که آن واقعه اتفاق افتاده است؟ مثلاً اعمال عاشورا را ما در ایران روز نهم محرّم انجام دهیم; زیرا طبق نظر حضرت عالى که در تعیین روز اوّل ماه قمرى نظریّه اشتراک شب را قبول ندارید، نهم محرّم ایران، مطابق دهم محرّم کربلا است؟

جواب: افق ایران و کربلا تفاوت چندانى ندارد.

سؤال 163. بعضى معتقدند حادثه کربلا در پاییز رخ داده است. چرا ما زمان آن را تغییر مى دهیم؟

جواب: ماه هاى اسلامى ماه هاى قمرى است; یعنى بر محور گردش ماه در برج هاى دوازده گانه دور مى زند، نه بر محور گردش خورشید در برج ها، و لذا زمان واقعى تاریخى آن بر اساس ماه هاى قمرى تعیین مى شود.

سؤال 164. مى دانم عبارت «کل یوم عاشوراء وکل ارض کربلاء» حدیث نیست; اما مى خواستم بدانم از کیست؟

جواب: این عبارت، حدیث نیست; بلکه برگرفته از تاریخ امام حسین(علیه السلام) است.

سؤال 165. روزه گرفتن در تاسوعا و عاشورا چه حکمى دارد؟

جواب: روزه گرفتن در روز عاشورا کراهت دارد.

سؤال 166. حدود بیست سال است که در روستاى ما در دهه دوم محرّم، مجلس عزادارى و تعزیه خوانى به نام عاشوراى دوم برپا مى شود. آیا برگزارى چنین مجلسى به نام عاشوراى دوم اشکال دارد یا خیر؟

جواب: مانعى ندارد.

سؤال 167. در مناطق ما، در فصل تابستان، مردم گاه ده روز، و گاه 5 روز مراسم عزادارى، براى سیّد الشّهد(علیه السلام)برگزار مى کنند. آنها معتقدند; هنگامى که حادثه کربلا رخ داد تابستان بود. بدین جهت ما هر سال علاوه بر محرّم الحرام، در این ایّام نیز مراسم عزادارى برگزار مى کنیم. آیا مى توان این گونه مراسم را به عنوان ورود برگزار کرد؟ یا باید به عنوان رجا انجام شود؟

جواب: این مراسم را مى توان به عنوان عزادارى مطلق، که در هر زمان و هر مکان مطلوبیّت دارد انجام داد.

سؤال 168. چرا فقط امام حسین(علیه السلام) اربعین دارد و براى دیگر امامان(علیهم السلام) اربعین نمى گیرند؟ آیا به خاطر آمدن اسیران است و یا علّت دیگرى دارد؟

جواب: علّت آن نقش بسیار مهمّى بود که شهادت امام حسین(علیه السلام)در بقاء اسلام داشت. به علاوه مصائب آن حضرت، قابل مقایسه با مصائب هیچ یک از معصومین(علیهم السلام) نیست.

---

1. 4 ماه از ماه هاى قمرى (رجب، ذى القعده، ذى الحجه و محرم) که دین اسلام هرگونه جنگ در آن را حرام شمرده است.
2. امالى شیخ صدوق، ج2، ص 111; بحارالانوار، ج 40، ص 257.

نویسنده : علی ابادی | نظرات (0)