حسرت دیدن گنبد طلای حرمت دارهمثل بغضی کهنه به دلم چنگ می زنهاونقدر از تو دور شدم که این روزا حس می کنمغم غربت یه دنیا روی شونه ی منهاونقدر از تو دور شدم که این روزا حس می کنمهمه ی جهان فقط قد یه زندونه برام

این روزا پاتوق هر چی دلشکسته است حرمههر کی از غربته این زمونه خسته است حرمههر کی از دنیا بریده این روزا سمته توهههرکی هرچی که دره به روش بسته است حرمهیا امام رضا (ع)

عالم آل محمد (ص) به جهان جلوه نمودعَلَم عِلم به پا شد شب میلاد رضابعد موسی که بُوَد رهبر معصوم بشر؟حل شد این مساله تا شد شب میلاد رضا

همه جا غرق صفا شد شب میلاد رضاپر طراوت همه جا شد شب میلاد رضاهمه جا آینه بندان همه جا آینه وارمحشر آینه ها شد شب میلاد زرضاولادت امام رضا (ع) مبارک

امام رضا (ع)می رسم از صحن جمهوری چشمان دلت تا ضریح سبز گیسوی پریشان دلتمی رسم از غربت چشمان باران خورده ام کوه بکوه منزل به منزل تا خراسان دلتبی پناهم خسته ام مولای من کم از اهو نیستم آقا به قربان دلتکاش نام ما هم ثبت می کردید عاقبت در میان دفتر سرخ شهیدان دلتباز می لرزد درون سینه آهوی دلم ضامن آهو دو دست ما به دامان دلتفرمود که هر زمان گرفتار شدید بردامن ما دست توسل بزنیدکاش من یک بچه آهو می شدم می دویدم روز و شب در دشتهاتوی کوه و دشت و صحرا روز و شب می دویدم تا که می دیدم تو را

ای گــل زیــبــــا رخ ایــرانــیــانمــاه شــب قـــدر خــراســانــیــــاننـــــ اوک مــژگـان تــو خیـــبـــر گــشـــامی کـــده ی چــشـــم تــو مـســـتـی فـــزاای خــم ابــروی تــو خــمـــخـانــه امدر شــب مــیـــلـاد تــو دیـــوانـــه ام

با نام رضا به سینه ها گل بزنیدبا اشک به بارگاه او پل بزنیدفرمودکه هرزمان گرفتارشدیدبردامن ما دست توسل بزنیدمیلاد امام رضا مبارک

هر گه دلم بیمار شد گفتم علی موسی الرضاوقتی گره در کار شد گفتم علی موسی الرضا

به گوش دل ندا آمد، که یار دلربا آمدبه درد ما دوا آمد، رضا آمد، رضا آمدخدا داد آنچه را وعده، بشد در ماه ذیقعدهکه آمد بهترین بنده، رضا آمد ، رضا آمد

بارگاهی که به شهر قم بپاستهم برای من مدینه هم کربلاستخاک پاکش را غرق بوسه می کنمچون که جای پای اربابم رضاستمیلاد نور مبارک

رضاجان عمریست که گوشه نشین محبتماین گوشه را به وسعت دنیا نمی دهم یا امام الرئوف

از این همه انزوا مردد شده امدیوانه رنگ زرد گنبد شده امامروز دلم حال کبوتر داردانگار که بی قرار مشهد شده ام

آقا جان هر لحظه لطفت را در میان لحظه هایم کم میاورمغریبگی غریبانه ات را در میان نگاه مشتاق عاشقانت باور ندارمغریب این دیار منم که سال هاست سایه لطفت را در همسایگی مان گسترده ایو من عمریست تنها آرزویش را بر دل دارم !